Ayman’ın aralıksız çığlıkları, başta Ayman’ın ailesinin yaşadığı doğu mahalleleri olmak üzere Hartum’daki pek çok mahallenin uğradığı sürekli bomba seslerinin yarattığı ağır psikolojik etkilerin büyüklüğünü yansıtıyor.
Ayman’ın annesi Amira trajik bir şekilde Sky News Arabia’ya şunları söyledi: “Çatışma başladığından beri mahalledeki insanlar büyük bir terör içinde yaşıyordu. Etrafımızda koşuyordu… Onu sakinleştirmek için elimizden geleni yaptık ama çok korkmuştu.” “20 gün sonra Hartum’dan ayrılıp kuzeye seyahat edebildik ama Ayman’ın korkuları değişmedi ve durumu yürek burkan bir gece ağlamasına dönüştü” diye ekledi.
Çocuklar savaşın dehşetinden etkilenmekle kalmadı; Kaçmayı başaranlar da dahil olmak üzere yetişkinler bile psikolojik olarak tükenmişti. Bunu üniversite profesörü Youssef Hamida tweet atarak şöyle ifade ediyor: “Bugün Sudan’dan sadece bir elbise, bir türban, bir dizüstü bilgisayar ve bir cep telefonuyla ayrılalı tam bir ayı doldurdum ve her gün moralim bozuktu… Londra’daki ailemle savaş kabusu, özellikle de Hartum Üniversitesi’ndeki günlerde şahit olduklarım beni hiç bırakmadı.
Etkisinde; Hartum’daki çatışma bölgelerinde yaşayanların %60’ından fazlası çatışmalar nedeniyle stres ve psikolojik istikrarsızlık içinde yaşıyor ve bu da onları evlerini ve eşyalarını terk etmeye zorluyor. Psikiyatrist, özellikle savaşın sivilleri şaşırtması, sosyal etkinlikleri iptal etmesi ve savaştan önceki Ramazan Bayramı’nda yapılması gereken evlilik ve evlilik programlarını açıkta dönüştürmesi nedeniyle, oranın bundan çok daha yüksek olabileceğine inanıyor. programlar. yas tutanlar olmadan her yerde taziyeler, çünkü aralıksız çatışmalar halkın başsağlığı dilemesine izin vermedi. Hatta komşularıyla birlikte evlerin avlularına cesetleri gömmeye bile geldi.
Bu bağlamda danışman psikiyatrist Yasin Al-Qadal, akraba, arkadaş ve mal kaybından kaynaklanan büyük psikolojik zorluklara dikkat çekiyor. Şöyle açıklıyor: “Kaybetmenin getirdiği şiddetli ve karmaşık yasın belirtilerinden bazıları, abartılı üzüntü, acı, bir şeyleri ve sevdiklerini kaybetme düşünceleri, duygu eksikliği, başkalarına güvensizliktir. diğerleri ve insanların şüphesi.
Al-Qadal, kaybın aşırı veya ani şiddet ile birlikte olması ve sizin ya da sevdiğiniz birinin hayatını tehlikeye atacak şekilde olması durumunda riskin daha büyük olduğunu ekliyor. Aşağıda belirtilen belirtilere depresyon, anksiyete, uyku bozuklukları, kötüleşen kalp hastalığı, yüksek tansiyon ve diyabet gibi komplikasyonlar eşlik eder; Normal günlük rutinleri yerine getirmede, kendini başkalarından soyutlamada ve sosyal etkinliklerden geri çekilmede belirgin zorluk.
Agence France-Presse tarafından yayınlanan bir rapora göre, Sudan’da son dönemde akıl hastalığı vakaları önemli ölçüde arttı. Hartum’daki psikiyatri hastalarının bakımına adanmış ana hastane olan “Al-Tijani Al-Mahi” hastanesinin saldırıdan ve orada bulunan tüm hastaların geri çekilmesinden sonra faaliyet dışı bırakılmasının ardından dava daha da arttı. Ekipmanlarını, laboratuvarlarını ve eczanelerini yok etmenin yanı sıra. Yıkılmadan önce hastane, çoğu otuz yaşın altındaki genç erkeklerden oluşan günde yaklaşık 40 hasta alıyordu.
Savaş sonucunda halk üzerinde artan psikolojik baskılar ışığında; Toplum kuruluşları, uzman psikiyatri ekipleri aracılığıyla etkilenenlere psikolojik yardım sağlama konusunda aktif olmuştur. Bu ekipler şu anda, etkilenen insanların nispeten güvenli kasabalara sığındığı mahallelere ve sığınma evlerine düzenli ziyaretler yapıyor.
Bu ekipler, başta Hartum eyaleti olmak üzere ihtiyaç sahibi gruplara psikolojik destek sağlamak için uluslararası kuruluşlar ve sivil toplum kuruluşlarıyla koordinasyon içinde çalışıyor. Ayrıca hırsızlık, eve girme ve şantaj gibi savaş koşulları ve insan hakları ihlalleri ışığında meydana gelebilecek travma vakalarının tespit edilmesine yardımcı olacak anketler hazırlar.
Okumak Bugünün En Son Dünya Haberleri The Eastern Herald’da.
Kaynak : https://www.easternherald.com/2023/06/02/sudan-60-of-the-population-in-war-zones-need-psychological-help/