Nihai Evrim: Ferrari 296 GTB

Arabalarının Maranello’daki fabrikadan ilk çıkışından bu yana geçen 75 yılda Ferrari, sınırları amansızca zorladı. En yeni hibrit motorlu 296 GTB, bunun bir örneğidir ve şimdiye kadarki en iyilerinden biridir.

Kuzeybatıdaki Piacenza’dan Adriyatik kıyısındaki tatil beldesi Rimini’ye kadar antik Via Aemilia ana yolunun uzunluğunu uzatan İtalya’nın Emilia-Romagna bölgesi, yaygın olarak Roma’nın somutlaşmışı olarak kabul edilen bir ülkedeki en şanslı bölgelerden biridir. tatlı Hayat. Bu kutsanmış bölge, Parma, Modena, Bologna, Imola ve Forli gibi görkemli eski şehirlerin evi ve bize balzamik sirke, en iyi prosciutto, Parmigiana Reggiano peyniri ve gazlı lambrusco şarabı getiren gastronomik geleneklerin kalbidir. Osteria Francescana’nın iki kez dünyanın en iyi restoranı seçilen Modenese şefi Massimo Bottura’yı seviyor. Bu bir öğrenim, sanat ve kültür yuvasıdır: Bologna ve Modena üniversiteleri sırasıyla 1088 ve 1175’te kurulmuştur; Verdi, Toscanini ve Pavarotti ile Antonioni, Bertolucci, Fellini ve Pasolini film yapımcıları burada doğdu.

Bu tür kayda değer başarılar, gezegenin herhangi bir köşesi için kesinlikle yeterli olacaktır, ancak Emilia-Romagna’nın aşırı başarısı, başka bir ayrım talep edebilir: İtalya’nın “motor vadisinin” konumu, kabaca aynı ok üzerinde Parma’dan Imola’ya uzanan bir alan. Olağanüstü bir otomotiv uzmanlığı toplamına dönüşen Roma otoyolu. Bu 150 km’lik eksen boyunca, Maserati, Lamborghini ve Pagani, motosiklet üreticisi Ducati, yarış arabası üreticisi Dallara ve – tartışmasız en büyüğü – Ferrari, Moden’in Maranello köyünde mantar gibi büyüyen ve sonunda patlayan küçük fabrikasını kurdu. Bugün dünyanın herhangi bir yerinde üretilen neredeyse kesinlikle en heyecan verici ve dinamik olarak başarılı otomobillerden sorumlu olan geniş bir yüksek teknoloji mükemmelliği ve yaratıcılığı merkezi haline gelmek (herhangi birinden daha fazla Formula 1 yarışı kazanan otomobilleri inşa etmeyi unutmamak gerekir). 1950’den beri diğer inşaatçılar – ve önemli bir farkla).

Tutkulu, azimli, taviz vermeyen ve kendisi de eski bir yarışçı olan Enzo Ferrari, motor sporları faaliyetlerini desteklemenin bir yolu olarak yol arabaları yapmaya başladı, bu nedenle 1940’ların ve 50’lerin ilk otomobilleri genellikle ayarsız palet makinelerinden biraz daha fazlasıydı. Motor kaportalarına her zaman bir V12 motor taktı; ilk örnek, silindirleri ufacık şarap bardaklarından daha büyük olmayan 125 S’nin 1.5 litrelik küçücük birimiydi. Bundan daha az piston vardı ve bu pukka ürünü olarak kabul edilemezdi. Gelenek 1970’lere kadar devam etti, birkaç yakıt krizinden ilkinin değişimin gelmesi gerektiğinin farkına varılmasına neden oldu ve yavaş yavaş 12 silindirin yerini Ferrari’nin en seçkin ve pahalı spor otomobilleri dışında sekiz silindir almaya başladı.

Ancak hikayenin tamamı bu değildi, çünkü Ferrari 1950’lerin başında sadece bir dizi dört silindirli yarış motoru üretmekle kalmadı, aynı zamanda o on yılın ortalarında Enzo Ferrari’nin oğlu Alfredo – “Dino” – aynı zamanda motorun tasarımı üzerinde çalışıyordu. Daha sonra mimarisi hem altı hem de sekiz silindirli motorların temelini oluşturan ray kullanımı için bir V6. Duchenne kas distrofisinden muzdarip Dino ne yazık ki motor tamamlanmadan öldü, ancak on yıl kadar sonra V6’nın 2 litrelik bir versiyonu 206 GT yol otomobilinde ortaya çıktı, bu isim onun onuruna verildi, ancak hiçbir Sıçrayış taşımadı. Gövdesinde at rozetleri. V6 formunda, Dino 206/246 GT, 1967 ve 1974 yılları arasında üretildi, yerini 308 aldı ve bu da günümüzün formunda devam eden bir V8 yol otomobilleri ailesinin başlangıcını işaret etti.
F8 Tributo ve SF90 Stradale’in yanı sıra Roma ve Portofino M.

Yine de zaman hızla değişiyor ve verimlilik, küçültme ve hibridizasyona yönelik mevcut izdihamda, Ferrari kadar gururlu bir marka bile, motorlarında gerekli sayıda pota sahip olmayan otomobillere kendi isimlendirmesini inkar edemez. Böylece, en son 296 GTB’nin gelişiyle, artık resmi olarak Ferrari adını taşıyan ilk V6 yol makinesine sahibiz.

Bununla birlikte, 296’yı Dino’nun doğrudan bir torunu olarak düşünmeye meyilliyseniz, tekrar düşünün çünkü coupe gövdesi, bir çift koltuk ve bir arka-orta motor düzeni dışında, ikisi arasındaki tek benzerlik V6’dır. konfigürasyon – ve o zaman bile iki ünite tamamen farklıdır. Eski otomobilin motoru, 65 derecelik dar bir V’de her iki silindir sırası ile tasarlanırken, 296’nın 2,9 litrelik ünitesi, turboşarjlarının ve tesisatının üste monte edilmesine izin veren daha düz, 120 derecelik bir konfigürasyon benimsemiştir (bir aracın ağırlık merkezini düşürmeye yardımcı olan kompakt düzenleme).

Dino’nun enine düzeninin aksine şasiye uzunlamasına monte edilen yeni motor ayrıca, Formula 1’den türetilen adını kullanmak için şanzıman ile arasına sıkıştırılmış bir elektrik motoru – bir MGU-K kullanıyor. 60’ların sonlarındaki 2,4 litrelik V6, 192 bhp üretiyordu; bunu günümüzün 296’sının dört katından fazlasını kolayca yöneten hibrit ünitesiyle karşılaştırın: 820 atı dürten maksimum çıkışı 3 litreden daha az şaşırtıcı bir rakam. (Daha fazla bağlam vermek için, Ferrari’nin mevcut 812 Competizione’nin ağır nefes alan 6.5 litrelik V12’si “sadece” 789bhp üretir.) Güç ünitesinin yanı sıra, otomobil motor, şanzıman ve şasi ayarlarını yöneten çok fazla elektronik sihirbazlık ile doludur ( ve her birinin kendi kısaltması vardır) onu yeterince tanımlamak birkaç sayfa alacaktır; Ferrari’nin “Sürüş İçin Eğlenceyi Tanımlamak” sloganının gülünç bir yetersiz ifade gibi okunduğunu söylemek yeterli.

Maranello’nun önceki arabalarının çoğu büyüklerin eseri olmasına rağmen carrozzeria Pininfarina, 296 GTB, şirket içi bir tasarımdır, ancak bunun için daha az muhteşem değildir. Harika bir şekilde gerçekleştirilmiş ve tutarlı olan siluet, son zamanlardaki birkaç Ferrari’nin ağız aşırı yüklenmesinde eksik olan bir saflığı taşırken, zarif çizgileri 1960’ların büyük P2 ve P3 dayanıklılık yarışçılarına yer yer başını sallar. Ayrıca, aerodinamik olarak çalışır, yere basma kuvvetini en üst düzeye çıkarır ve 296’yı yola sabitler. Sürdüğüm araba, yoğun yakut rengi fabrikadan çok uzakta olmayan lambrusco şaraplarını andıran ve düzenli hatlarına mükemmel şekilde uyan özel Rosso Imola boyası giyiyor.

Kokpitin içinde, bu en yeni süper otomobil Ferrari parkuru için eşit, koltuklar, ön panel ve kapı ekleri üzerine gerilmiş siyah ve kırmızı lüks İtalyan deri ile iyi bir şekilde tamamlandı. Estetik amaçlı ve minimalist, SF90’dan zaten aşina olduğumuz dijital bir arayüz ve kontrollerin çoğu F1 tarzında direksiyon simidine yüklendi. (Yıllar önce Alonso veya Vettel oynamaya bu kadar hayran değildim, ama şimdi düzenlemeye alıştım Charles Leclerc gibi tekerleğe monteli manettino şalterle oynamaktan oldukça mutluyum, asla ödeyemeyeceğim bile tur zamanlarına biraz yakın.) Bununla birlikte, yolculara artık davranışlarınızı izlemeleri için kendi dijital ekranları verildiğinden, yardımcı pilotunuz olarak şikayet etmeyecek birini seçmeniz tavsiye edilir.

Önceki SF90 ve LaFerrari hiper otomobilinin aksine, 296 kesinlikle arkadan çekişlidir, yani arkadaki iki şişman Michelin, kendilerine sekiz vitesli çift kavramalı şanzıman aracılığıyla iletilen tüm bu güç ve torkla uğraşmak zorundadır ( Ayrıca aracın yalnızca elektrik gücüyle sürülmesini sağlayan üçüncü bir kavrama da var). Elektrik modunda kilitlendiğinde, marş düğmesine bir dokunuş ekranları aydınlatır; Yine de geleneksel olarak çalıştırın ve gürültü patlaması – herhangi bir normal Ferrari’de olduğu kadar heyecan verici – gelecek şeylerin bir vaadi olarak hizmet ediyor. Fabrikada bu V6, pikolo V12 ve nedenini anlamak için yalnızca duymanız gerekir.

Dediğim gibi, 296’yı elektrikli olarak sürebilirsiniz, bu da yaklaşık 15 km boyunca 130 km/s’ye varan hızlarda yapacaktır – ve bu süper otomobilde sessizce koşmak o kadar tuhaf ki, komikliğin eşiğine geliyor. Ama gerçekten istediğiniz yüksek devirli motor (8500 rpm’ye dönecektir) ve her zamankinden daha hızlı döndükçe kreşendo bir ağır metal ses senfonisine dönüşüyor. Elektrik motorunun yardımıyla hızlanma ani, sürekli ve inanılmaz derecede hızlıdır: fırlatma kontrolü kullanıldığında, 100km/s hızlanma kontrolü kullanılarak 2,9 saniyede, yalnızca 7,3 saniyede iki katına çıkarken, maksimum 330km/s, çoğu araçta yalnızca hayali bir sayıdır. süreceğiniz yollar.

Tabii ki bu sadece hız ile ilgili değil ve 296’nın herhangi bir durumda kendini gösterme şekli anlaşılmaz. Tutuş olağanüstüdür ve istediğiniz hemen hemen her hızda yol tutuş dengesi tatlı bir şekilde tahmin edilebilir. Her sürücü yardımı ile donatılmış olabilir – Yan Kayma Kontrolü, rejeneratif çekiş kontrolü, tork-önyarımlı diferansiyeller, aktif aero, kablolu frenleme (ve işte bu sadece birkaçı) – insanoğlu tarafından biliniyor, ancak tüm o yıllar önce Dino kadar doğal geliyor, tabii ki çok daha hızlı olsa da. Direksiyon bağlantılı, hassas ve mükemmel ağırlıklı – ama o zaman olacağını biliyordunuz, değil mi? – ve karbon seramik diskler ve her tekerlekte ayrı ABS kontrolü ile fren gücü olağanüstü.

Bunun gibi bir arabanın direksiyonunda geçirilen birkaç saat en basit izlenimi veriyor, ancak bu kısa tanışma üzerine basitçe söyleyeceğim, hiç bir Ferrari’yi – ya da bu konuda başka bir otomobili – hiç bu kadar beğenmedim. Olağanüstü güzel, inanılmaz hızlı ve kutusunda yazdığı gibi, “sürüş eğlenceli” (ve sonra biraz), ama aynı zamanda elektrifikasyonun Ferrari 296’ya o kadar çok şey kattığı hissi var ki, sadece yüzeyini çizdim. yeteneklerinden. Dünyanın en iyi süper arabası? Bunu söylemeliyim – ve bunu daha iyi tanımak için bir sonraki fırsatımı bekleyemem.

FERRARI 296 GTB

MOTOR

Tek bir elektrik motoruna bağlı çift turboşarjlı 2.9 litrelik V6

BULAŞMA

Sekiz ileri çift kavrama

EN YÜKSEK GÜÇ

819bhp

MAKSİMUM TORK

740Nm @ 6.250rpm

MAX HIZ

Yaklaşık 330km/s

HIZLANMA

0-100 km/s 2,9 saniyede

BOŞ AĞIRLIK

1.470kg

FİYAT

4.7 milyon Hong Kong dolarından